Czy na pewno nie jesteś ślepy? Głuchy? Niemy?
Zmysły zostały nam dane właśnie po to, abyśmy ich używali zgodnie z przeznaczeniem.
Wzrok – coraz częściej wlepiamy w ekrany smartfonów i telewizji, cieszymy oko slajdami i krótkimi migawkami albo podglądamy życie innych. Nie widzimy proszących oczu dziecka, które czeka na zabawę. Oczy błyszczą nam na widok willi pod palmami, jachtów, sportowych samochodów, błyskotek i plików pieniędzy. Widzimy cienie na ścianie i myślimy, że tak wygląda rzeczywistość..
Słuch – docierają do nas zakazy, nakazy, opinie innych na nasz temat, plotki, dowcipy i głośna muzyka. Nie wsłuchujemy się w swoje pragnienia, uciszamy wewnętrzny głos, który podpowiada:” To jest ten moment na zmianę…”
Strach nie pozwala zrobić kroku do przodu albo szukamy skrótów i lądujemy w bagnie. Wyłączamy intuicję i zamykamy uszy na pytania. Nie chcemy odpowiadać i nie chcemy znać odpowiedzi. Wolimy ciche szlochanie…
Dotyk – uścisk dłoni, poklepanie po ramieniu, czy przytulenie bliskiej osoby działa jak plaster na ranę. Nie mamy czasu nawet na tak proste okazywanie uczuć, pielęgnowanie relacji, wzmacnianie poczucia bezpieczeństwa. Towarzystwo drugiego człowieka, czy bezpośrednia rozmowa w spokoju i empatii jest wspaniałym przejawem bliskości. Pozwólmy sobie tego doświadczać….
Smak – ogranicza się dziś do konsumowania ogromnych ilości jedzenia, w myśl pustego sloganu: „Polak najedzony to Polak szczęśliwy”. Konsumpcja wszystkiego co tylko dostępne, stała się modą. „Mieć” dosłownie przerosło nasze oczekiwania i stało się wyznacznikiem szczęśliwego życia. Pozornie szczęśliwego.
Smakowanie życia mylimy z korzystaniem ze wszystkiego co tylko technologia przepchnie na rynek. Czy już wiesz jak to jest delektować się wolnością, miłością, wiernością sobie?
Spróbuj nasycić się życiem bez strachu, bez zamartwiania się i narzekania, bez hamowania swojego potencjału z powodu zazdrosnych komentarzy innych.
Pomyśl, które zmysły powinieneś skorygować, wyostrzyć albo uaktywnić?
Pamiętaj, że zmysły nieodpowiednio używane powodują, że sami się upośledzamy, hamujemy i unieszczęśliwiamy.